πολιτική και υπευθυνότητα... μια αιώνια ουτοπία!

Εξηγούμαι από την αρχή... 

αντικειμενικός δεν είμαι... 

κανένας ενήλικας δεν είναι...

όλα όσα βλέπουμε, τα κρίνουμε πάντα κάτω από το πρίσμα τον χιλιάδων επιρροών, εμπειριών και απόψεων που έχουμε διαμορφώσει, στην πορεία της ζωής μας.

Συμπέρασμα...

ΚΑΝΕΝΑΣ δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια... απλά κάποιοι άνθρωποι μπορούν να δουν μέσα σε μια πραγματικότητα, πολλαπλές αλήθειες, να τις αξιολογήσουν, να τις κρίνουν και - αν είναι σώφρονες - να αφομοιώσουν κάποιες που θεωρούν ουσιαστικές. 

και αφού εξηγήθηκα, πάμε στο προκείμενο...

Έχοντας ανέκαθεν μια αριστερή ματιά στην θεώρηση των κοινωνικοπολιτικών πιστεύω μου (αν και  για μένα, δεν υπάρχουν  πλέον αυτοί οι διαχωρισμοί) , μετά τις τελευταίες εκλογές, πίστεψα πως ήρθε επιτέλους η ώρα να δοκιμαστούν στον στίβο της πραγματικής πολιτικής, όλα όσα έχουν ειπωθεί τόσα χρόνια μόνο ως θεωρίες και φωνές.

Αν δούμε το θέμα αποστασιοποιημένα, ο ΣΥΡΙΖΑ καρπώθηκε ένα μεγάλο μέρος της ελπίδας και της οργής κάποιων ανθρώπων, που πιστεύουν ότι η υπάρχουσα πολιτική δε βγάζει πουθενά. Είτε επειδή έτσι πιστεύουν, είτε επειδή απλά έχασαν τη βόλεψη τους.

Όταν γίνεσαι αποδέκτης τέτοιας "εντολής", οφείλεις να τη διαχειριστείς συνετά... και λέγοντας συνετά εννοώ οτι πρέπει να αποδείξεις ότι πάνω απ'όλα πατάς στη γη, αντιλαμβάνεσαι τις συνθήκες και προσπαθείς να εφαρμόσεις αυτά που πιστεύεις, με πολιτικές και διαλεκτική, όχι με κορώνες επανάστασης. Η αλαζονεία της δύναμης είναι άτιμο πράμα και το πως τη διαχειρίζεται ο καθένας, είναι ένα πρώτο βασικό δείγμα των προθέσεων αλλά και των ικανοτήτων του. 

Το συμπέρασμα από την πρώτη εδώ και δεκαετίες ευκαιρία, ενός αριστερού σχηματισμού, να πάρει την μπάλα στα χέρια του και να αποδείξει τι μπορεί να κάνει, ήταν αρχικά τουλάχιστον απογοητευτικό.

Για να το κάνω πιο παραστατικό.....

...είναι σαν να σου την πέφτει σε ένα μπαρ, μια καυτή γκόμενα, κι εσύ αντί να προσπαθήσεις να την ψήσεις για να την κερδίσεις και να την πας σπίτι σου, αρχίζεις να χοροπηδάς χαζοχαρούμενα, φωνάζοντας ..."τι γκομενάρα μου έκατσε...πωωωωω πω τι θα της κάνω μόλις τη ρίξω, θα της πετάξω τα μάτια έξω, θα αυτό... θα το άλλο... κάτι τέτοιες εγώ τις σκίζω κτλ κτλ"...

...ειλικρινά ποιες νομίζεις ότι είναι οι πιθανότητες να βρίσκεται ακόμα δίπλα σου, μόλις σταματήσεις να χοροπηδάς;;;;

Η πολιτική εκτός από θέσεις, πιστεύω και ιδεολογίες, εμπεριέχει και το στοιχείο του ρεαλισμού και της πραγμάτωσης των λεγομένων. Ο χειρισμός και ο τρόπος εφαρμογής των θέσεων ενός πολιτικού σχηματισμού είναι εξίσου αν όχι σημαντικότερος από τις ίδιες τις θέσεις. Καλώς ή κακώς, στην πολιτική ο μόνος τρόπος να εφαρμοστούν ΟΛΑ όσα έχει προγραμματικά δηλώσει ο οποιοσδήποτε, είναι το πραξικόπημα... κι αυτό γιατί στην σκληρή πραγματικότητα, κάθε εξουσία πρέπει να εφαρμόσει τις θέσεις της ισορροπώντας ανάμεσα σε συγκρουόμενα συμφέροντα διαφόρων κοινωνικών ομάδων, στην τυφλή πολλές φορές αντίθεση της αντιπολίτευσης, στις πιέσεις από ισχυρές τρίτες χώρες, στις μεταβαλλόμενες οικονομικές και πολιτικές παγκόσμιες ισορροπίες, αλλά και σε εναλλακτικές προτάσεις και θέσεις, μέσα στον ίδιο τον κυβερνητικό χώρο (πολύ περισσότερο αν πρόκειται για κυβέρνηση συνεργασίας).

Η χρησιμοποίηση τακτικών διαδήλωσης και πεζοδρομίου, μέσα στους χώρους άσκησης πολιτικής, το μόνο που μπορεί να επιφέρει είναι συνεχείς συγκρούσεις και ακυβερνησία. Δεν μπορείς να πείσεις τους πολίτες απλά επειδή φωνάζεις δυνατά και χτυπάς με μίσος το χέρι στο τραπέζι... Καλά όλα αυτά αλλά για να κυβερνήσεις χρειάζονται θέσεις και επιχειρήματα, και το μόνο που ακούω εδώ και μέρες από τα στελέχη του νέου "ελπιδοφόρου" κινήματος του ΖΥΡΙΖΑ, είναι λαϊκίστικες ασάφειες για εσωτερική κατανάλωση και τακτικές πόκερ με τη διεθνή πραγματικότητα. Και το πιο απογοητευτικό από όλα, είναι ότι ένα κίνημα που θεωρητικά πρεσβεύει την πρόοδο, την πολυσυλλεκτικότητα και την ανανέωση, κατάφερε μέσα σε λίγες μέρες με τη ρητορική του, να αποπνέει την μπόχα της συντήρησης και της στασιμότητας και της προσκόλλησης στον τυφλό δίχως έλεγχο κρατισμό, που κατέφαγε τα σωθικά μας εδώ και 3 δεκαετίες. Ας μην απορούμε λοιπόν για τα δημοσκοπικά άλματα του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί πολύ απλά άρχισε να συσπειρώνει όλη την σαπίλα του παλιού (;) συστήματος που έχασε το γλειφιτζούρι που κρατούσαν οι ΓαλαζοΠράσινοι και που τώρα βλέπει μια δεύτερη ευκαιρία για να το γλείψει, με τη μορφή της αριστερής μεταρρύθμισης (...my ass) του Αλέξη.

Και ας περάσουμε τώρα γρήγορα γρήγορα...
στο αντίπαλο δέος...
το νέο ελπιδοφόρο χριστιανο-εθνικο-πατριωτικο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς σας...
τον μεγαλύτερο κεντροδεξιό συνονθύλευμα της μεταπολίτευσης...
την ΝΔ_  (...βοήθεια μας!)

η ανάλυση θα είναι σύντομη και περιεκτική...

Δεν μπορώ να πάρω στα σοβαρά, ένα κόμμα και έναν άνθρωπο, ο οποίος συνειδητά και με σαφήνεια, επανέφερε τον αριστερό-κομμουνιστικό κίνδυνο, μετά από 60 χρόνια, ως επιχείρημα εξουσίας. Έναν πολιτικό που επισήμως κάλεσε τον κάθε τυχοδιώκτη να "συστρατευθεί" μαζί του με αντάλλαγμα, ένα έδρανο ή κάποιο μελλοντικό θώκο (...και εκ του αποτελέσματος διαπιστώνουμε, ότι δεν είναι λίγοι οι πρόθυμοι να δώσουν την ευκαιρία, σε έναν αποδεδειγμένα αφερέγγυο πολιτικό, να πραγματοποιήσει ένα παιδικό του γινάτι).
Το "μεγάλο (κεντρο)δεξιό μέτωπο" που ο ίδιος επιδιώκει να δημιουργήσει για να "σώσει" τη χώρα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια αποτυχημένη μετάλλαξη της άκρατης συντήρησης και η επιτομή της λογικής "κάνω τα πάντα για να μην νικήσει ο απέναντι". Καινοτομία μηδέν, όραμα μηδέν, νέα πρόσωπα και ιδέες μηδέν...

Και κάπου εκεί... χαμένος ανάμεσα στην φωνακλού αριστερή συντήρηση και την ύπουλη δεξιά συντήρηση, αναζητώ να βρω τους λογικούς ανθρώπους. Τους πρόθυμους να λερωθούν, προσπαθώντας να δημιουργήσουν χωρίς κομματικές δεσμεύσεις και ταμπέλες, χωρίς πολλά λόγια και φώτα. Τους πρόθυμους να συνδιαλλαγούν και να συζητήσουν εποικοδομητικά με την κοινωνία και τους "απέναντι" με σκοπό το κοινό καλό. Κάτι βλέπω αλλά φοβάμαι ότι δεν είναι αρκετο...

Διατηρώ την ελπίδα, ότι - όπως είπα και στην αρχή - δεν κατέχω την απόλυτη αλήθεια και πως η πραγματικότητα θα με διαψεύσει.
Ωστόσο, στα 36 μου έχω πλέον σιχαθεί τα μεγάλα λόγια και τους μεσσίες...
...θέλω ταπεινούς ανθρώπους και μεγάλες πράξεις.


Τελειώνω με μια σκηνή από την παρεξηγημένη ταινία "Demolition Man".
Σε μια μελλοντική κοινωνία όπου όλα είναι πεντακάθαρα, καθωσπρέπει, τα φαγητά υγιεινά και δεν υπάρχει πλέον έγκλημα και φόνος... και αφού προηγήθηκε μια μίνι επανάσταση κάτι πενταβρώμικων περιθωριακών που ζούσαν στους υπονόμους και έτρωγαν κρέας και σαβούρες.... ο πρωταγωνιστής Συλβέστρος Σταλόνης (John Spartan) προσπαθώντας να δείξει στους δυο αρχηγούς πως μπορούν να συνεχίσουν μαζί, συμμετέχει στην παρακάτω στιχομυθία...
(τα αγγλικά το κάνουν πιο δραματικό)



Chief George Earle: [confused;takes off his glasses]  What will we do? How will we live?
Edgar Friendly:  I tell you what we're do. We're all gonna go out drinking, get shit-faced and paint the town, literally. I mean graffiti, slogans. It'll be a blast
John Spartan:  Whoa, Whoa. I'll tell you what you're gonna do...
John Spartan:   [to Chief Earle] Why don't you get a little dirty?
John Spartan:   [to Edgar] You a lot cleaner
John Spartan:   And somewhere in the middle... I don't know. You'll figure it out!

μπαμπά... τι είναι επανάσταση;

"μπαμπααααα τι είναι επανάσταση;"

Μεγάλη κουβέντα ανοίγεις παιδί μου... 

Είσαι και μικρό... πού να καταλάβεις!

6 χρονών έπρεπε να ρωτάς "μπαμπά τι είναι γκομενάκι;" κι εγώ να σου απαντάω ..."κάτι που σε λίγο θα σε σέρνει από τη μύτη".

Μετά εσύ θα με ρωτούσες "τι σημαίνει ...σε σέρνω από τη μύτη;" κι εγώ θα φώναζα τη μάνα σου να σε πάει για ύπνο, γιατί πέρασε η ώρα και δεν έχω κουράγιο για 3ωρο brainstorming!

Είσαι και άτυχο, γιατί γεννήθηκες και σε περίεργους καιρούς, όπου οι έννοιες μεταλλάσσονται, διαστρεβλώνονται και παρουσιάζονται από τον κάθε τυχαίο που βρίσκει λίγο χρόνο και χώρο στο σημερινό χείμαρρο της πληροφόρησης. 

Για να μην σε μπερδέψω και να πάμε και για ύπνο κάποια στιγμή, θα σου απαντήσω με λίγα και απλά λόγια (για να τα καταλάβει κι ένα 6χρονο.)

Επανάσταση που λες γιε μου... είναι σύμφωνα με τα λεξικά, 

-η βίαιη ανατροπή κάποιου καθεστώτος

-η έντονη αντίδραση σε κάποια κατάσταση ...αλλά και

-η ξαφνική και βαθιά αλλαγή σε κάποιον τομέα της ζωής, μια καινοτομία που αλλάζει τα δεδομένα.

Δυστυχώς οι άνθρωποι σήμερα από όλα τα παραπάνω, έχουν συγκρατήσει μόνο τη ΒΙΑ σαν συστατικό της επανάστασης. 

Δηλαδή δέρνω κάποιον, άαααααρα........... 

έλα ρε μικρέ........ δεν προσέχεις;

Δέρνω κάποιον, άαααααρα........... ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩ!!!

Δεν κατάλαβες ε; Καλά θα σου το κάνω πιο απλό.

Επανάσταση, κατά τη γνώμη μου σήμερα στη Ελλάδα, είναι:

- να λες καλημέρα, στην οικογένεια σου, στους ανθρώπους που συναντάς και αλληλεπιδράς κάθε μέρα, ακόμα κι αν τους βλέπεις πρώτη φορά.

- να περιμένεις στην ουρά, σε οποιαδήποτε υπηρεσία-γραφείο-ταμείο-κατάστημα, χωρίς να προσπαθείς να χωθείς και να κλέψεις τη σειρά των προηγούμενων, προφασιζόμενος ότι δεν τους είδες (...και τους 17 προηγούμενους), ότι είσαι άρρωστος (απαραίτητο το κατάκοπο ύφος), ότι θα καεί το φαγητό που άφησες στο φούρνο (και ο άντρας σου, δέρνει πολύ άσχημα όταν συμβαίνει αυτό).

- να ψάχνεις 1 ώρα για να παρκάρεις, γιατί ΔΕ ΘΕΣ να κλείσεις την διάβαση των αναπήρων, που είναι δίπλα στο σπίτι σου.

- να βοηθάς τον διπλανό σου, όταν βλέπεις ότι έχει ανάγκη.

- να κόβεις αποδείξεις σε όλους χωρίς να σου το ζητάνε.

- να προσφέρεις και να αποδίδεις στη δουλειά σου, σύμφωνα με το μέγιστο των δυνατοτήτων σου και όχι ανάλογα με το πόσο αμείβεσαι (...τόσα με πληρώνουν ...για τόσα θα δουλεύω).

- να παραιτείσαι από τη δουλειά σου, όταν θεωρείς ότι δεν ανταποκρίνεται στις οικονομικές και εργασιακές σου προσδοκίες, και πιστεύεις ότι είσαι άξιος να βρεις κάποια καλύτερη. Αν όχι ακολούθησε την προηγούμενη συμβουλή.

- να προσφέρεις τις γνώσεις σου και τις υπηρεσίες σου, χωρίς αμοιβή, σ' αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη αλλά όχι χρήματα.

- να αρνείσαι τη δωροδοκία ή το φακελάκι, για να κάνεις αυτό, που έτσι κι αλλιώς αμείβεσαι για να κάνεις.

- να απεργείς και να αγωνίζεσαι για τα δικαιώματα του συνανθρώπου σου, και όχι μόνο όταν το πρόβλημα θίγει την τσέπη σου.

- να αντιδράς και να διαπομπεύεις όχι μόνο τους πολιτικούς που σε πρόδωσαν, αλλά και τον κάθε πολίτη "συνάνθρωπο" σου ή επιχείρηση, που σε κοροϊδεύει ή εκμεταλλεύεται την αδυναμία σου. Από το Super Market, που άλλα γράφει στο ράφι και άλλα στο ταμείο, μέχρι το γιατρό που σου ζητάει το τριχίλιαρο έξω από το χειρουργείο για να σώσει τον άνθρωπο σου.

- να κατεβαίνεις στο δρόμο, για να αγωνιστείς ενάντια στις πολιτικές και κοινωνικές παθογένειες, όταν έχεις ακόμα να χάσεις πολλά. Αν το κάνεις όταν έχεις χάσει τα πάντα, τότε απλά κάνεις ότι και τα ζωάκια στη ζούγκλα… προσπαθείς να επιβιώσεις.

Μα πάνω απ’ όλα επανάσταση είναι να παραμένεις ακέραιος και δίκαιος μέσα απ’ όλους τους πειρασμούς, να αναγνωρίζεις τα λάθη σου, να ζητάς συγγνώμη, και να βελτιώνεσαι κάθε μέρα… και αυτό να το κληρονομείς στα παιδιά σου.

Και για να καταλάβεις την αντίθεση…

Επανάσταση ΔΕΝ είναι:

- να επιτίθεσαι και να πλακώνεσαι με την "εξουσία" (γενικός όρος που χαρακτηρίζει ό,τι θα θέλαμε να έχουμε εμείς, αλλά δυστυχώς πρόλαβαν άλλοι), για το προσωπικό σου συμφέρον και μόνο… και όταν οι προσωπικές διεκδικήσεις ικανοποιηθούν, να σιχτιρίζεις τους υπόλοιπους (πρώην πλέον) "συναγωνιστές" γιατί κλείνουν τους δρόμους και δε μαζεύουν τα σκουπίδια.

- να γκρεμίζεις χωρίς να ξέρεις τι θες να χτίσεις.

- η ΒΙΑ… το ότι πλακώθηκες με τα ΜΑΤ και εισέπνευσες δακρυγόνα, δε σε χρίζει αυτομάτως επαναστάτη.

- να παίρνεις τα χρήματα των επιδοτήσεων και να τα "επενδύεις" σε εξοχικά, αυτοκίνητα, μπουζούκια και καζίνο, αντί να προσπαθείς να αναπτύξεις την επιχείρηση ή τις επαγγελματικές σου ικανότητες.

- η προσκόλληση σε δογματικές ιδεολογίες, που τσουβαλιάζουν τους ανθρώπους σε τάξεις, ράτσες, επίπεδα και τους βάζουν να σκοτώνονται μεταξύ τους για τον "απώτερο σκοπό".

- ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ αυτό:

...στην καλύτερη περίπτωση, αυτό είναι αφορμή, για να έχει το συγκεκριμένο παραπλανημένο, ψευτοεπαναστατημένο νιάτο, μεγαλύτερη επιτυχία στα γκομενάκια που σου έλεγα παραπάνω (αλλά ακόμα δεν ξέρεις τι είναι) και πολλαπλά αιτήματα φιλίας στο facebook.

Δε θα με ρωτήσεις τι είναι το facebook;

Αμάν ρε μικρέ πάλι κοιμήθηκες…;

Τσάμπα ρητόρευα τόση ώρα. Άντε να τα ξαναθυμηθώ τώρα. Θα πάω να τα γράψω στο ιστολόγιο μου.

Αλλά πριν σε πάω στο κρεβάτι σου, ξύπνα λίγο που θέλω να σου πω κάτι σημαντικό…

Μ’ ακούς;

"μπαμπά νυστάαααζωωωωω….."

Ναι αγόρι μου το ξέρω αλλά αυτό ΠΡΕΠΕΙ να το ακούσεις…

Επανάσταση ΔΕΝ είναι ο ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ… και ο κάθε βολεμένος τηλεοπτικός κανίβαλος, που τρέφει τις εμμονές μεγαλείου και την ψευτοϊδεολογία του πίσω από τα νούμερα της λαϊκίστικης ρητορείας του………………………..

"……….ροχαλητό".

ΟΚ… θα σε πάω στο κρεβατάκι σου…

Απλά… σου τα λέω όλα αυτά γιατί πιστεύω ότι η μεγαλύτερη επανάσταση, είναι η ατομική. Είναι δύσκολη, αργή και επίπονη, αλλά με σίγουρα αποτελέσματα. Όλες αυτές οι ΒΙΑΙΕΣ επαναστάσεις, που πιστεύουν ότι ο κόσμος αλλάζει μόνο με μαζικά κινήματα, ΒΙΑ και αίμα, με τρομάζουν… γιατί κανείς δεν μου εγγυάται ότι όταν πλέον θα είναι στην εξουσία και θα κάνουν λάθη (σίγουρο και αναμενόμενο γεγονός), δεν θα χρησιμοποιήσουν τις ίδιες μεθόδους για να βουλώσουν τα στόματα που θα διαμαρτύρονται τότε…

………… " ρε Ζήνων, μέχρι εδώ ακούγεσαι… άσε το παιδί να κοιμηθεί επιτέλους και έλα στο κρεβάτι!"

Καλά, καλά… έρχομαι. (επανάσταση τέλος, παντοφλίτσα και ύπνος)

σκωπτικόν #1

(αρχική ανάρτηση... 01/06/2010)

Παίρνοντας έμπνευση από εδώ και εδώ αποφάσισα να αναρτήσω κι εγώ τη δική μου εκδοχή της ισραηλινής σημαίας... Η σημαία του περιούσιου λαού των Ninja!

Το αστέρι του Δαυίδ είναι πλέον τρε μπανάλ... Το φονικό αστέρι των Ninja, πιστεύω ότι αναδεικνύει τις ικανότητες, ενός πολύ εκτροχιασμένου πλέον κράτους...

Θα επανέλθω με σχολιασμό των γεγονότων, όταν ηρεμήσω. Για να μην αρχίσω πάλι τα μπινελίκια!

μολότοφ στα μούτρα σας...

(αρχική ανάρτηση... 05/05/2010)

Η κατάντια μιας ολόκληρης κοινωνίας, ξεγυμνωμένης από κάθε φτιασίδι, κάθε ψευτοϊδεολογία, κάθε δικαιολογία, κάθε δίκαιο.

Οργή και χιλιάδες κόσμου - δικαίως - για την οικονομική μας κατάπτωση... φωνές, βρισιές, αναθέματα, συνθήματα... γιατί μας σκοτώνουν την τσέπη.

Τρεις νέοι άνθρωποι κι ένα αγέννητο μωρό, νεκροί, σκασμένοι σαν τα ποντίκια από τις φλόγες. Δε μ'ενδιαφέρει (αυτή τη στιγμή) ποιοι τις έβαλαν, αυτό που με πονάει είναι ότι δεν κατέβηκε κανένας να τα σπάσει γι'αυτό. Ούτε ένα ΓΑΜΗΜΕΝΟ λουλούδι, κεράκι, έτσι για τις κάμερες βρε αδερφέ !!!

Για τη ζωή που χάνεται ...τίποτα, για την τσέπη μας ...κόλαση.

Καιγόμαστε στην πυρά της ίδιας μας της απανθρωπιάς, οι κακόμοιροι Νεοέλληνες.

Την ώρα που ακόμα μαζεύαν τα πτώματα των άτυχων νέων, οι κάθε λογής τιμητές, πολιτικάντηδες, ξερόλες αυτής της σάπιας κοινωνίας, ασελγούσαν λεκτικά πάνω τους ζητώντας το δίκαιο με το μέρος τους.

Σε ανακοίνωσή της η ΟΤΟΕ προκήρυξε νέα 24ωρη απεργία για την Πέμπτη 6 Μαΐου για το θάνατο των τριών τραπεζικών. Σύμφωνα με την ομοσπονδία, «οι ηθικοί αυτουργοί, όμως, πρέπει να αναζητηθούν στην ασκούμενη πολιτική, στην επιχειρησιακή στάση της αστυνομίας αλλά και στις Διοικήσεις των Τραπεζών που με την εκβιαστική τους πρακτική εμποδίζουν τη συμμετοχή των εργαζομένων στις κινητοποιήσεις και με την ανευθυνότητά τους δεν λαμβάνουν έγκαιρα όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, για να προστατευθούν οι ανθρώπινες ζωές των εργαζομένων και των πολιτών στα τραπεζικά καταστήματα, που αποτελούν γνώριμους και διαχρονικούς στόχους σε όλη την διαδρομή που ακολουθούν κάθε φορά οι εργατικές πορείες και οι διαδηλώσεις».

Οικτρή ανακοίνωση... μου θυμίζει κάτι ανακοινώσεις των Ισραηλινών μετά από γενοκτονικούς βομβαρδισμούς αμάχων Παλαιστινίων που έλεγαν

"Αφού γνώριζαν ότι γίνονται βομβαρδισμοί, τι δουλειά είχαν τα παιδιά στα σχολεία; Οι εξτρεμιστές τα αναγκάζουν να πάνε εκεί για να έχουν άλλοθι."

Αντί να το βουλώσουν ΟΛΟΙ και να σκύψουν πάνω από την ανθρώπινη τραγωδία και την πρωτίστως κοινωνική κατρακύλα, αλληλοσφάζονται για την πατρότητα των δραστών... "αναρχοκομμουνιστές" λέει ο Αδόλφος Καρατζαφύρερ.... "προβοκάτορες" απαντάει το ζωντανό, αποσκελετωμένο, θηλυκό, απολίθωμα του Στάλιν. Όμορφα λόγια, καταδίκη της βίας, και λύπη (αλλά πρωτίστως για την τσεπούλα μας).

Εμετικοί αντιπρόσωποι ενός αντίστοιχου λαού, που ξέρει να βάζει στο ζύγι την ανθρώπινη ζωή για να δει αν και πόσο αξίζει...

Για μια φορά ΒΟΥΛΩΣΤΕ ΤΟ και κατεβείτε σιωπηλά στους δρόμους για τους σωστούς λόγους...

Α! και όσο για σας αναρχοτέτοιοι, προβοκάτορες, φασιστοειδή όποιοι κι αν είστε, μισάνθρωποι...

Μολότοφ στα μούτρα σας ... ΜΑΛΑΚΕΣ!

ο γαϊδαράκος... δέρνει!

(αρχική ανάρτηση... 03/03/2010)

Μια από τις μεγαλύτερες απορίες μου απαντήθηκε σήμερα, από ένα άρθρο του tvxs.
Τι συμβαίνει όταν ένας ενεργός πολίτης, γίνει αντιληπτός να κολλάει αυτοκόλλητο των streetpanthers, σε αυτοκίνητο όχι και τόσο ενεργού συμπολίτη του, τετραπόδου καταγωγής; ΟΕΟ;
Η απάντηση είναι ότι τρώει το ξύλο του και πάει και σε δικαστήριο για εξύβριση του τετράποδου, με τις ευλογίες της αστυνομίας!
Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε που ζούμε.... μη νομίζουμε ότι γίναμε αμέσως Ευρώπη, επειδή ήρθε και μας έκατσε στο λαιμό ο Όλι Ρέν....!

το καρότο και ο Έλληνας γαίδαρος

(αρχική ανάρτηση... 09/01/2010)

" Αγαπάς την Ελλάδα; ...απόδειξη "

Αυτό ήταν το σλόγκαν, μιας από τις πιο γνωστές κρατικές, διαφημιστικές προσπάθειες, πριν από πολλά χρόνια, που είχε στόχο να ενεργοποιήσει, την από προεπιλογή απενεργοποιημένη λειτουργία της υπευθυνότητας, στον εγκέφαλο των Ελλήνων πολιτών.

Τελικά όπως φάνηκε από το αποτέλεσμα, ο Έλληνας ...δεν αγαπούσε την Ελλάδα ή για να είμαι πιο σωστός, περισσότερο απ' την Ελλάδα αγαπούσε την βόλεψή του και κυρίως την τσέπη του.

Έχοντας λοιπόν αυτό το δεδομένο και με το όργιο της φοροδιαφυγής να έχει φτάσει σε ιστορική κορύφωση, η νέα Ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να εγκαινιάσει, το από δεκαετίες ξεχασμένο κυνήγι της απόδειξης. Γνωρίζοντας όμως τα αποτελέσματα των προηγούμενων προσπαθειών, έκανε ένα βήμα παραπάνω... βρήκε(;) το καρότο που θα κινητοποιήσει τον Έλληνα γάιδαρο. Αφού έψαξαν βαθιά μες στην ψυχή του πολίτη, ανακάλυψαν ότι ο μόνος τρόπος να τον κινητοποιήσουν πάνω σε οποιοδήποτε ζήτημα είναι να του δώσουν ένα κίνητρο (μπα, αυτό μόνο του δε φτάνει), εεεε συγγνώμη, να του χώσουν το αυγό στον κ.......(καλύτερο, αλλά άκομψο), .........να τον απειλήσουν με προσωπικό οικονομικό κόστος στην πολυαγαπημένη του τσεπούλα.

Και εγένετο φως !!! Ή τέλος πάντων ...ημίφως. Το σίγουρο είναι, ότι για πρώτη φορά είδα ανθρώπους, να ζητούν επιτακτικά απόδειξη από τα καταστήματα. Όπως και για πολλά πράγματα σ' αυτήν τη χώρα, δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος, γιατί πιστεύω ακράδαντα στην ικανότητα του Έλληνα να γλιστράει και να βρίσκει αδύναμα σημεία σε όλους τους νόμους, καθώς και στην ικανότητα των κυβερνώντων να ...αφήνουν αδύναμα σημεία σε όλους τους νόμους. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι ότι για να έχει αυτό το μέτρο πραγματικό αντίκτυπο στην Ελληνική κοινωνία και κατ' επέκταση και στην οικονομία, πρέπει να λειτουργήσουν στην εντέλεια ένα σύνολο από παράγοντες, σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής δομής, που εδώ και χρόνια βαδίζουν προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Πολίτης: Βλέπει τον εαυτό του ως φορέα αναρίθμητων δικαιωμάτων και καμίας υποχρέωσης απέναντι στο κράτος. Ο μόνος σωστός νόμος είναι αυτός που δεν τον θίγει και κυρίως (το ξέρω, γίνομαι κουραστικός) δε θίγει την τσέπη του. Λειτουργεί λοιπόν με τον εξής τρόπο. Όποτε χρειάζεται να κάνει μια αγορά ή να ζητήσει υπηρεσία από κάποιον επαγγελματία, το πρώτο που τον νοιάζει (και αυτό είναι αρχικά λογικό) είναι το οικονομικό κόστος. Ψάχνει λοιπόν την οικονομικότερη επιλογή ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι δεν θα πάρει απόδειξη. Στο δίλημμα (τιμή) ή απόδειξη και (τιμή+19%) επιλέγει σχεδόν αποκλειστικά το πρώτο. Η πράξη αυτή έχει τα εξής αποτελέσματα....

- Η τσέπη του πολίτη έχει τις μικρότερες δυνατόν απώλειες. (εικονικό όφελος όπως θα δούμε παρακάτω)

- Το κράτος στερείται του φόρου που του αντιστοιχεί από τη συναλλαγή.

- Ο επαγγελματίας εμφανίζει μηδενικά έσοδα από την όλη συναλλαγή. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο κακό που προκαλείται, γιατί με αυτόν τον τρόπο, επαγγελματίες που βγάζουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ ετησίως, εμφανίζονται να εμπίπτουν στο αφορολόγητο !!! Είναι οι ίδιοι επαγγελματίες που προκαλούν κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, και για τους οποίους -και εδώ είναι το τραγελαφικό της υπόθεσης- φωνάζει ο πολίτης, που ακριβώς πρίν δέχτηκε να τους πληρώσει χωρίς απόδειξη !!!

Επαγγελματίες - Επιχειρηματίες: Προσωπικά δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές έχω γίνει μάρτυρας της πρακτικής, από καταστήματα και επιχειρήσεις, να μην κόβουν αποδείξεις ή να κόβουν για πολύ μικρότερα ποσά από αυτά που πληρώθηκαν. Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω σχεδόν πάντα σε παροχή υπηρεσιών η τιμή που ήδη έχει συμφωνηθεί, ανεβαίνει αν ζητηθεί απόδειξη από τον πελάτη. Πρακτική έξυπνη και αρκετά εκβιαστική αν έχεις ήδη συμφωνήσει και είσαι και λίγο ...αδύναμος χαρακτήρας. Η άψογη λειτουργία των επαγγελματιών και των επιχειρήσεων είναι πολύ πιο εύκολη σε μια κοινωνία που ευημερεί και έχει αγοραστική δύναμη. Ως μέρος αυτής της αλυσίδας οι ίδιοι θα πρέπει να αποδίδουν στην κοινωνία αυτά που τους αντιστοιχούν, αν θέλουν να καρπωθούν τα γενικότερα και πιο μακροπρόθεσμα οφέλη (πολύ θεωρητική αυτή η παράγραφος, όσο σκέφτομαι τον Έλληνα επαγγελματία να τη διαβάζει και να σκάει στα γέλια). Σίγουρα υπάρχουν και συνεπείς επαγγελματίες, οι οποίοι όμως χάνονται μέσα στο σάπιο σύνολο και επιπλέον υπόκεινται τις αρνητικές συνέπειες κατά τη φορολόγησή τους.

Εφορία - ελεγκτικοί μηχανισμοί: Άλλο ένα μεγάλο αγκάθι στο όλο σύστημα. Τα διαχωρίζω από το κράτος γενικότερα γιατί έχουν άμεση συμμετοχή στην λειτουργία της αλυσίδας των παραγόντων. Στην αναφορά και μόνο του όρου ελεγκτικός μηχανισμός, εκτός από το μειδίαμα που σχηματίζεται στο πρόσωπο οποιουδήποτε το ακούσει, αυτόματα εμφανίζονται και οι έννοιες διαφθορά και μίζα. Δεν είναι τυχαίο το ότι η εφορία μαζί με την πολεοδομία (άσχετο με το θέμα μας, αλλά πραγματικό δεδομένο) θεωρούνται οι πιο διεφθαρμένες κρατικές υπηρεσίες. Είναι γνωστό ότι χρόνια τώρα, οι ελεγκτές λειτουργούν περισσότερο ως νταβατζήδες παρά ως, λειτουργοί του κράτους. Είναι εξίσου τραγική η πρακτική κατά την οποία, αντί για εντατικούς ελέγχους και αυστηρά πρόστιμα στους παραβάτες, προτιμάται το τσουβάλιασμα όλων των επαγγελματιών στην κατηγορία "φοροφυγάδες" και η περαίωση οικονομικών υποχρεώσεων με ένα γενικό αντίτιμο (ουσιαστικά πρόστιμο) προς δίκαιους και αδίκους. Ενισχύει έτσι την απάτη, αφού αυτός που γλύτωσε πολλά κρύβοντας εισοδήματα, καλείται να πληρώσει πολύ λιγότερα για να "τακτοποιήσει" τις παρανομίες του.

Κράτος: Και φτάνουμε στον μεγάλο άρρωστο... Τους ανθρώπους που κινούν τα νήματα και παίρνουν αποφάσεις. Πρώτη μεγάλη ευθύνη του κράτους, είναι να παρέχει στους πολίτες του, επαρκείς και υψηλού επιπέδου κοινωνικές υπηρεσίες σε υγεία, εκπαίδευση, ασφάλιση, πρόνοια και γενικότερα στη διαβίωση. Όλες αυτές οι παροχές προϋποθέτουν σωστές υποδομές και σωστά κατανεμημένο και εκπαιδευμένο προσωπικό. Αυτές οι υποδομές με τη σειρά τους απαιτούν χρήματα, μεγάλο ποσοστό των οποίων προέρχεται από τη φορολόγηση. Κι εδώ είναι η μεγάλη τρύπα της υπόθεσης, στον κύκλο του χρήματος.
Από που έρχονται, ποίοι τα διαχειρίζονται και που πάνε. Το μεγάλο στοίχημα κάθε διακυβέρνησης είναι, να καταφέρει να συλλέξει δίκαια (ανάλογα με το εισόδημα) από τους πολίτες τα χρήματα, να τα διαχειριστεί σωστά (χωρίς να τα μασουλάνε οι αδηφάγες, καρέκλες των υπουργείων και των γραφείων) και να τα αξιοποιήσει προς όφελος κάθε πτυχής της ζωής του πολίτη, και μέχρι τώρα κανείς δεν τα έχει καταφέρει.

Όλοι οι παραπάνω δημιουργούν μια αλυσίδα, της οποίας όλοι οι κρίκοι πρέπει να είναι άψογοι για να λειτουργήσει. Αυτό προϋποθέτει εμπιστοσύνη από όλους προς όλους και συναίσθηση της ευθύνης απέναντι σε όλους. Αυτά όμως κάπου αλλού.... γιατί στη χώρα μας το μόνο που ξέρουμε είναι να πετάμε το μπαλάκι στον απέναντι, αποποιούμενοι των ευθυνών και των υποχρεώσεων μας , ζητώντας να γίνει πρώτα ο άλλος νόμιμος και μετά εμείς.
Το κυνήγι της απόδειξης δε νομίζω ότι θα βελτιώσει και πολύ τα οικονομικά της χώρας, ίσως όμως καταφέρει να μας εκπαιδεύσει στο να καταλάβουμε πως μπορεί να λειτουργήσει σωστά το σύστημα. Ό,τι λιγότερο πληρώσει κάποιος μη ζητώντας απόδειξη, θα το χάσει έμμεσα στη συνέχεια, πληρώνοντας την ανέχεια του κράτους και την αδυναμία του να του παρέχει σωστές υπηρεσίες. Έτσι θα πάει σε κάποια ιδιωτική κλινική, θα στείλει το παιδί του στο φροντιστήριο, θα πληρώνει τις αυξήσει στα προϊόντα και τις υπηρεσίες κ.τ.λ.

Ο Έλληνας γάιδαρος είναι πανούργος και πολύ φοβάμαι ότι θα καταφέρει να φάει το καρότο και να αράξει στην άκρη του δρόμου για να χωνέψει.

απαγορεύεται το κάπνισμα ; .....ναι καλά!

(αρχική ανάρτηση... 30/10/2009)

Λοιπόν... αν υπάρχει ένας νόμος τον οποίο οι Έλληνες έχουν κανονικά γραμμένο είναι αυτός της απαγόρευσης του καπνίσματος. Το τελευταίο διάστημα ειδικά η κατάσταση είναι στα επίπεδα προ της εφαρμογής (...χαχα ωραίο ακούστηκε αυτό) του νόμου, με πιθανότερη αιτία το ότι μάλλον ως τώρα οι φίλοι μας οι καπνιστές και οι ιδιοκτήτες, το έπαιζαν άνετοι και δεκτικοί λόγω του καλού καιρού. Έβλεπες κάπου κάπου και κάποιο μαγαζί που εφάρμοζε το μη κάπνισμα στον εσωτερικό του χώρο. Φυσικό, αφού όλοι κάθονταν έξω.

Τώρα όμως που ...έσφιξαν τα κρύα και ο junkie δεν την παλεύει μες στ' αγιάζι, άρχισαν τα όργανα για εμάς τους "άλλους". Όλοι μέσα λοιπόν και ποιος τον χέζει τον νόμο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η εμπειρία ενός φίλου σε γνωστή μπυραρία της πόλης, όπου και πήγε με την έγκυο πλέον γυναίκα του, νομίζοντας ( ο αφελής) ότι θα βρει ένα άκαπνο περιβάλλον ,όπως το καλοκαίρι. Όπως σωστά φαντάζεστε αυτό ήταν απλά ευσεβής πόθος, αφού οι πελάτες, που κανονικά μπορούν να καπνίζουν μόνο στο χώρο του μπαρ, κάπνιζαν και στα τραπέζια και μάλιστα δίπλα στην έγκυο γυναίκα! Σε μια πολύ ευγενική παρατήρηση του φίλου μου στην υπάλληλο, για την κατάσταση που επικρατούσε, η απάντηση που έλαβε ήταν... " Ε τι να κάνουμε, να τους διώξουμε;"... και κάπως έτσι τελείωσε το παραμύθι. Τα παιδιά έμειναν μόνο 40 λεπτά ήπιαν 1 μπύρα και έφυγαν.

Όλοι αυτοί οι ψευτόμαγκες καπνιστές που μιλάνε για φασισμό και περιορισμό ελευθεριών, ας απαντήσουν τώρα στο ζευγάρι αυτό, για το πόσο μη φασιστικό είναι αυτό που βίωσαν και ποιες επιλογές έχουν τώρα που χειμώνιασε.

Έχοντας ζυγίσει προσεκτικά τα υπέρ και τα κατά, οι ιδιοκτήτες προτιμούν να διώξουν τους λίγους ομολογουμένως αδιάλλακτους μη καπνιστές, από το να χάσουν τους πολλούς επίσης αδιάλλακτους καπνιστές. Για να μην ξεχνιόμαστε όμως, η όλη κατάσταση είναι ένας φαύλος κύκλος μεταξύ κοινωνικής αναλγησίας των καπνιστών, μη εφαρμογής νόμων από κράτος και επιχειρήσεις, και πάνω απ' όλα ανύπαρκτης παιδείας σε θέματα σεβασμού του κοινωνικού συνόλου. Δεν βάζω όλους τους καπνιστές στο ίδιο τσουβάλι, αλλά δυστυχώς το μεγαλύτερο ποσοστό τους δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον στο να βελτιωθεί η κατάσταση στους χώρους διασκέδασης και ψυχαγωγίας, σκεπτόμενοι μόνο τη βόλεψή τους.

Πιθανές λύσεις:

Η δια νόμου μαζική λοβοτομή καπνιστών (προσεκτική αφαίρεση δηλαδή των τμημάτων εθισμού και ...καφρίλας, του εγκεφάλου τους) και στις περιπτώσεις μη συμμόρφωσης, η δημόσια εκτέλεση σε θάλαμο αερίων (όπου το θανατηφόρο αέριο είναι καπνός από τσιγάρο, κάτι σαν τον θρυλικό υπόγειο "ΠΑΠΑΓΑΛΟ" των φοιτητικών μας χρόνων).

Η γκετοποίηση των δύο αντιμαχόμενων πλευρών σε συγκεκριμένα μαγαζιά των πόλεων.

Η χρήση στολών με παροχή οξυγόνου ( κάτι σαν αστροναύτες ) για τους μη καπνιστές, και αντίστοιχα στολών με παροχή καπνού για τους καπνιστές, με απώτερο σκοπό την ειρηνική συνύπαρξη των δυο πλευρών.

Μέχρι όμως να νομοθετηθούν αυτά θα πρέπει να συνεχίσουμε να ζούμε, όπως και σε πολλές άλλες καταστάσεις, με την αδιαλλαξία κάποιων και την ανοχή κάποιων άλλων...

Ως τότε ...ειρήνη ημίν!

περιφερειακός Θεσσαλονίκης: δωρεάν μαθήματα Κ.Ο.Κ.

(αρχική ανάρτηση... 19/10/2009)

Σάββατο... συννεφιά...

Οδηγώ αμέριμνα, στο θαύμα αυτό της μηχανικής και της οδοποιίας, τον περιφερειακό της Θεσσαλονίκης. Λίγο μετά την έξοδο του Επταπυργίου πηγαίνοντας δυτικά, υπάρχει μία πολύ χρήσιμη, μεγάλη οθόνη που πληροφορεί τους οδηγούς για τυχόν προβλήματα στην κυκλοφορία του δρόμου... ή τουλάχιστον έτσι πίστευα. Περνώντας κάτω από την οθόνη βλέπω πάνω σ' αυτή, το σήμα του ορίου ταχύτητας (90km/h) και το εξής κείμενο:

" ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΤΟ ΦΛΑΣ ΟΤΑΝ ΑΛΛΑΖΕΤΕ ΛΩΡΙΔΑ "

!!!!!!!

Μου πήρε λίγη ώρα μέχρι να το κατανοήσω και μετά με πιάσανε τα γέλια (όχι και πολύ ασφαλές όταν οδηγάς). Σκέφτηκα αμέσως τις άλλες πιθανές ανακοινώσεις στις ίδιες οθόνες.....

"ΣΕ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΣΤΟΠ, ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΔΕΞΙΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ"

"ΑΝΑΨΤΕ ΤΑ ΦΩΤΑ ΟΤΑΝ ΝΥΧΤΩΣΕΙ"

"ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΕΤΕ, ΠΑΤΗΣΤΕ ΦΡΕΝΟ"

Έχοντας φτάσει πλέον στον προορισμό μου, αναλογίστηκα την κωμικοτραγικότητα της όλης κατάστασης.

Στους ελληνικούς δρόμους, έχει φτάσει πλέον να θεωρείται άξιο αναφοράς το αυτονόητο. Είναι τέτοια η απαξίωση, η καταπάτηση και πολλές φορές η άγνοια των κανονισμών οδηγικής συμπεριφοράς, που οι αρχές αναγκάζονται να τους παρουσιάσουν σαν κάτι το αξιοσημείωτο, μπας και τους χρησιμοποιήσει κάποιος από τους εν δυνάμει δολοφόνους των ελληνικών δρόμων.
Οι Έλληνες οδηγοί, σε μεγάλο ποσοστό θεωρούν ότι εξαντλούν το χρέος τους προς το νομοθέτη, φορώντας τη ζώνη ασφαλείας (κάποιοι ίσως να απαιτούν και έπαινο). Ο δρόμος είναι το δικό τους τσιφλίκι και όλοι ξέρουμε τι γίνεται όταν μπλέκονται τα τσιφλίκια μεταξύ τους. Η οδήγηση, έχει μετατραπεί από μέσο διευκόλυνσης της ζωής μας, σε μέσο εκτόνωσης ή αυτοεπιβεβαίωσης για τους περισσότερους.
Για εμάς τους υπόλοιπους, έχει μετατραπεί σε στίβο μάχης. Φτάνοντας στον προορισμό μου κάθε φορά, χωρίς απρόοπτα, νιώθω βαθιά ευγνώμων προς την τύχη που με προστάτεψε. Έτσι είναι δυστυχώς γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα του καπνίσει του άλλου να " αλλάξει λωρίδα χωρίς φλάς " ή να προσπεράσει χωρίς ορατότητα.
Δεν γνωρίζω με ποιο ακριβώς σκεπτικό εμφανίστηκε η ανακοίνωση αυτή στον περιφερειακό, αλλά προτείνω ανεπιφύλακτα τη δημιουργία σειράς μαθημάτων του Κ.Ο.Κ. μέσω των οθονών πληροφόρησης που διαθέτει. Άλλωστε τόσο συχνά που μπλοκάρει και με τις ταχύτητες σε ώρες αιχμής να αγγίζουν το 0, είναι πολύ πιθανό τα μαθήματα να γίνουν και ταχύρρυθμα! Τότε ίσως αξιοποιηθεί ένα από τα πιο κακότεχνα σημεία της πόλης μας.

φυσάμε το γιαούρτι

(αρχική ανάρτηση... 13/10/2009)

Σχεδόν αμέσως μετά την εκλογή του στο πρωθυπουργικό αξίωμα, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου , εξήγγειλε το πρόγραμμα 100 ημερών για τη διακυβέρνηση της χώρας. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση (είπα μέσα μου), αν και όχι τόσο πρωτότυπη... μας πρόλαβε ο O-bama στη στροφή. Ωστόσο δεν μπορούσα να περιμένω τόσες μέρες και αποφάσισα να κάνω ένα πρώτο σχόλιο για τις ...7 πρώτες μέρες του (ξέρω δεν είναι στρογγυλό το νούμερο, αλλά έτσι μου βγήκε). Εξαγγέλθηκαν αρκετά, τα πιο σημαντικά από τα οποία είναι:
- Κατάργηση όλων των επιτροπών στις δημόσιες υπηρεσίες που δημιουργήθηκαν για να βολευτούν "ημέτεροι". (ακούγεται ωραίο αρκεί να μην βολευτούν, καινούργιοι "ημέτεροι" από τη νέα κυβέρνηση)
- Δραστικός περιορισμός του αχανούς στόλου κρατικών οχημάτων και αντικατάσταση των λιμουζίνων με υβριδικά οχήματα μικρού κυβισμού.
- Αξιοκρατία στις προσλήψεις και τις προαγωγές στο Δημόσιο, με προγραμματισμό και υπαγωγή όλων των συμβάσεων -και των συμβάσεων έργου- στη δικαιοδοσία του ΑΣΕΠ.
- Δημοσίευση στο διαδίκτυο όλων των αποφάσεων και υπογραφών των υπουργών, προκειμένου να ξέρει ο πολίτης ποιος αποφασίζει, τι, και πού πάνε τα χρήματα.
- Θα δοθεί όπως υποσχέθηκε προεκλογικά 1 δισ. επιπλέον για την Παιδεία στον προϋπολογισμό του 2010.
- Κατάργηση των stage.
- Φορολόγηση της Εκκλησίας !!!!!!!!!!!!!!!!! (αυτό να δω και θα αναφωνήσω ΘΑΥΜΑ, ΘΑΥΜΑ !!! )
...για να μη μιλήσω για τις ριζικές αλλαγές σε δημόσια διοίκηση, υγεία και φορολογικό σύστημα που θεωρητικά προωθούνται άμεσα.

Για να μην αδικήσω την προσπάθεια, αρχικά μπορώ να σχολιάσω ότι σαν προτάσεις είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Απλά πράγματα, που όλοι μας σκεφτήκαμε κατά καιρούς και απορούσαμε γιατί κανένας καρεκλοκένταυρος δεν τα προτείνει. Επειδή όμως ζω στην Ελλάδα και έχω μάθει να κρατώ μικρό καλάθι, τίποτα από αυτά δεν ισχύει για μένα μέχρι να τα δω να εφαρμόζονται. Στην πολιτική ζωή της χώρας μας, είναι γνωστό ότι ο δρόμος από την εξαγγελία μέχρι την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ οποιασδήποτε δέσμευσης , είναι πολύ μακρύς. Τόσο μακρύς που στην πορεία του υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες να συναντήσουμε εξωγήινη ζωή (αν είμαστε και λίγο τυχεροί, ίσως μάθουμε και κάτι από αυτούς). Δεν είμαι από εκείνους που καχύποπτα βρίσκουν πίσω από οτιδήποτε, συμφέροντα και δολοπλοκίες, αλλά έτσι συνέβαινε ως τώρα και οφείλω να είμαι επιφυλακτικός,
Επιφυλακτικός αλλά όχι μηδενιστής... με ενδιαφέρει να αλλάξουν κάποια πράγματα στη χώρα μου και αν κάποια από αυτά που εξαγγέλθηκαν πραγματοποιηθούν, μόνο όφελος μπορούμε να αποκομίσουμε ως λαός. Και θα συνεχίσουμε να απαιτούμε, μέχρι το κράτος να λειτουργεί εξ ολοκλήρου για το καλό του πολίτη.
Αυτό βέβαια προϋποθέτει και ανάλογους πολίτες, κάτι το οποίο στην Ελλάδα μοιάζει με ανέκδοτο. Ατομική ευθύνη, κοινωνική συνείδηση, τήρηση νόμων, σεβασμός των συνανθρώπων και αξιοκρατία είναι στοιχεία που στην πορεία της εξέλιξης, αντικαταστάθηκαν στο DNA των Ελλήνων από ένα κυρίαρχο γονίδιο, την "μενοιαζειμονοηπαρτημου-τίνη". Αντικατέστησε όλα τα υπόλοιπα και έφερε τη χώρα στη σημερινή κατάσταση. Αυτά για να μη ξεχνάμε και τις δικές μας ευθύνες, απέναντι στο κράτος και την πολιτεία , ευθύνες που δημιούργησαν τους αντίστοιχους πολιτικούς και το αντίστοιχο πολιτικό σύστημα.

Συνοψίζοντας λοιπόν...
ΔΕΝ σας εμπιστεύομαι κυριε Παπανδρέου...
...διαψεύστε με !

τόλμη και δυσπιστία !

(αρχική ανάρτηση... 09/10/2009)

Ακούγεται δραματική μουσική, καθώς εικόνες σε μπλέ και πράσινο φόντο εναλλάσονται ταχύτατα. Ο Costantino να αγορεύει, ο Jorge (προφέρεται Χόρχε) χαμογελά και σηκώνει τα μανίκια, μια άδεια πολυθρόνα, μια κόκκινη καρδιά (άσχετο …αλλά θυμήθηκα την PapaRiga), καμμένα δάση, μια κάλπη και ξαφνικά… ησυχία.

Η ιστορία είναι γνωστή… το αγόρι (Jorge,γόνος ισχυρής οικογένειας), βλέπει το κορίτσι (εξουσία) και το ερωτεύεται. Αυτή κάνει τη δύσκολη, αφού εκείνο το διάστημα είναι με άλλον (Costantino, πάλι γόνο, άλλης ισχυρής οικογένειας), αλλά γλυκοκοιτάζει και τον καινούργιο γιατί είναι νέος, ωραίος (… καλά ντε , σαπουνόπερα είναι μην τα παίρνετε όλα κυριολεκτικά!), και της υπόσχεται ότι θα την έχει βασίλισσα. Μεταξύ μας… ο παλιός είναι λίγο μπάζο και παίζει όλη μέρα Play Station 3, ξέρει για τον αντίζηλο, αλλά τον θεωρεί ολίγον χαζό και άπειρο για να τον απειλήσει… ωστόσο, και ο ίδιος δεν πολυασχολείται με τη λεγάμενη, γιατί τη θεωρεί δεδομένη… άσε που απαιτεί και πολύ χρόνο και φροντίδα. Ποιος ασχολείται μωρέ! Άλλωστε, έχει τα φιλαράκια του να την προσέχουν μην κάνει καμιά βλακεία.

Παρακαλώ να απομακρύνετε τα παιδιά από την οθόνη, ακολουθούν σκηνές σκληρού σεξ και βίας !

Το κορίτσι μας όμως, είναι και ελαφρώς τσούλα, αφού έχει ξελογιάσει και αποπλανήσει όλα τα “αθώα” φιλαράκια του νύν, που βρίσκουν την ευκαιρία και της αλλάζουν τα φώτα !!! Αρχικά ένας, ένας και μετά (αφού δεν έβλεπαν αντίδραση από τον κερατά) όλοι μαζί.
Όταν οι γείτονες (λαός), αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι γίνεται ακριβώς δίπλα τους, τόσο καιρό, σοκάρονται. Δεν μπορούν να πιστέψουν, ότι το αθώο κοριτσάκι που όλοι μαζί μεγάλωναν τόσο καιρό, και το οποίο είχαν δώσει με μεγάλη χαρά στον ευτραφή, συμπαθητικό νέο με τις πολλές υποσχέσεις, για να την αποκαταστήσει, είχε μετατραπεί σε πρώτης τάξεως ξέκωλο !!!
“Βρε αλήθεια σου λέω, προχτές τους έπιασα στα πράσα ενώ ο κολλητός του έβγαινε κρυφά απ΄το παράθυρο.”
” ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ τι μου λες, ποιος ήταν;”
” Γιώργο μου είπε, ότι τον λέγανε…”
” Και;……”
” Όταν του τα έψαλα ξέρεις τι μου απάντησε;”
” Τι;”
” Τι φωνάζεις κυρά μου, δεν είναι και παράνομο… αφού δεν είναι παντρεμένοι. Και ως γνωστόν ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό!!!”
” Α το καθίκι!”
Για να μην τα πολυλογώ, το σπίτι μετατράπηκε σε μπουρδέλο… και όταν οι γείτονες έπιασαν τον κερατά και του αράδιασαν όσα είχαν δει και ακούσει, αυτός τους απάντησε με ειλικρινές βλέμμα (το είχε ο άτιμος, γι’ αυτό μας τάραξε στην αφίσα!) :

” Αποκλείεται…. σας εγγυώμαι ότι όλα είναι εν γνώση μου και δεν γίνεται τίποτα κακό”.
Αυτό ήταν… το ποτήρι ξεχείλισε και οι γείτονες αποφάσισαν στην πρώτη ευκαιρία να αντικαταστήσουν τον παλιό, ανίκανο και άβουλο Costantino, με τον νέο, πολλά υποσχόμενο, γυμνασμένο (και φαινομενικά τουλάχιστον, όχι και τόσο ξεφτέρι) Jorge.
Μπάς και στρώσουν το νυμφίδιο που ξεσάλωσε 5,5 χρόνια.
Θα μπορέσει άραγε να ανταποκριθεί ο Jorge στο δύσκολο ρόλο που με επιμονή κυνήγησε τόσο καιρό;
Θα καταφέρει να συγκρατήσει τις ορμές της ξεσαλωμένης συντρόφου του και πολύ περισσότερο των “πεινασμένων” φίλων του;
Θα μετατρέψει το μπουρδέλο πάλι σε σπίτι ή θα γίνει η καινούργια τσατσά;
Θα μπορέσει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των γειτόνων;
Οι απαντήσεις …στο επόμενο 4ετές επεισόδιο της αγαπημένης σας σειράς…..

ταρατατζουμ ταρατατζουουουουουμ…………..

ΤΟΛΜΗ & ΔΥΣΠΙΣΤΙΑ !!!

Καθημερινά κοντά σας…